Ιστορίες με νόημα

Ο  σοφός Ινδός

Κάποιος σοφός Ινδός πριν πεθάνει είχε συντάξει τη διαθήκη του κι ανάμεσα στ’ άλλα είχε γράψει: «Έκλεισα όλη μου την περιουσία στο μεγάλο χρηματοκιβώτιο του γραφείου μου. Όσα περιέχει, τα παραχωρώ στον πιο ευτυχισμένο της γης».
Μετά το θάνατο του δέκα χιλιάδες άνθρωποι τρέξανε στον δικαστή να το βεβαιώσουν πως ήταν οι πιο ευτυχισμένοι της γης και πως έχουν δικαίωμα στο θησαυρό. Δεν έλειψαν οι φιλονικίες και οι φωνές. Ο δικαστής για να προλάβει κάτι χειρότερο έσπευσε να δηλώσει πως αυτός ήταν ο πιο ευτυχισμένος απ’ όλους κι ο θησαυρός του ανήκει. Τρέχει με λαχτάρα, ανοίγει το χρηματοκιβώτιο και τι να δει....Αντί για θησαυρό μερικά χαλίκια τυλιγμένα σ’ ένα σημείωμα που έγραφε:
«Αν ήσουν πραγματικά ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος της γης, δε θα είχες ανάγκη από τα χρήματά μου».



Ολα τα συναισθήματα


 Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή. Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.

Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».

Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.
Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».
«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.

Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία. Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:
«Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».

Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:
«Γνώση, ποιος με βοήθησε;»
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε η Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:

«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».



 Η μαγική συνταγή

 Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί.
Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».

Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βοτσαλάκια και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές γέλασαν και απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».

Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να τον αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».

Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλα το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε: «Είναι γεμάτο το βάζο;» και οι μαθητές γέλασαν αυτή την φορά και απάντησαν: «Ναι, είναι γεμάτο».
Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να φανταστήτε πως το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
Οι πέτρες είναι τα ποιο σημαντικά στην ζωή σας, η οικογένεια, ο σύντροφός σας, η υγεία σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι. Οι πέτρες αντιστοιχούν σε αυτά, που ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα δεν υπάρχουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.

Τα βοτσαλάκια είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στην ζωή μας, όπως οι σπουδές , η εργασίας , το σπίτι, το αυτοκίνητό. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.
Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα ποιο μικρά πράγματα της ζωής. Αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τα βότσαλα αλλά ούτε και για τις πέτρες.
Το βάζο είναι η ζωή σας.
Αν ξοδεύεται χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα ποιο σημαντικά.
Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας.
Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τον σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας και χαρείτε τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας και το αυτοκίνητό σας, να πληρώσετε τον δήμο και το τηλέφωνο......
Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες σας.

Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι.

Ένας όμως ρώτησε: «Η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;»
Ο καθηγητής γέλασε και απαντά: «Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω: δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι:
«ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠYΡΙΤΣΕΣ!»



 πραγματική αγάπη

 Ένας νεαρός και μια νεαρή κοπέλα ερωτευτήκαν.
Ο νεαρός προερχόταν από μια φτωχή οικογένεια. Οι γονείς του κοριτσιού δεν τον ήθελαν και δεν ήταν και πολύ χαρούμενοι για την κόρη τους.
Έτσι, ο νεαρός αποφάσισε όχι μόνο να βγαίνει με το κορίτσι, αλλά να τα έχει καλά και με τους γονείς της. Με τον καιρό, οι γονείς είδαν ότι ο νεαρός ήταν ένας καλός άνθρωπος και άξιος για την κόρης τους.
Αλλά υπήρχε ένα άλλο πρόβλημα: Ήταν στρατιώτης. Σύντομα, ξέσπασε ο πόλεμος και στάλθηκε στο εξωτερικό για ένα χρόνο. Την εβδομάδα πριν φύγει, ο νεαρός γονάτισε και είπε της κοπέλας : «Θα με παντρευτείς;" Εκείνη σκούπισε τα δάκρυα της και είπε... Ναι ! και έτσι αρραβωνιαστήκαν. Συμφώνησαν ότι όταν θα επέστρεφε πίσω μετά σε ένα χρόνο, θα παντρευτούν.
Αλλά συνέβηκε μια τραγωδία. Λίγες ημέρες μετά που έφυγε ο νεαρός , το κορίτσι είχε ένα σοβαρό δυστύχημα . Ήταν μια μετωπική σύγκρουση.
Όταν ξύπνησε στο νοσοκομείο, είδε τον πατέρα και τη μητέρα της να κλαίνε. Αμέσως, κατάλαβε πως κάτι σοβαρό συνέβη.
Αργότερα διαπιστώθηκε ότι υπέστη εγκεφαλική βλάβη. Το τμήμα του εγκεφάλου της, που έλεγχε τους μύες του προσώπου της ήταν κατεστραμμένο. Το κάποτε υπέροχο πρόσωπό της ήταν τώρα παραμορφωμένο . Έκλαψε καθώς είδε τον εαυτό της στον καθρέφτη. "Χθες, ήμουν όμορφη. Σήμερα, είμαι ένα τέρας. Το σώμα της ήταν επίσης, καλυμμένο με πολλές άσχημες πληγές.
Έτσι αποφάσισε να απελευθερώσει τον αρραβωνιαστικό της από την υπόσχεση γάμου που του έδωσε . Ήξερε ότι δεν θα την θέλει πια. Ήθελε να τον ξεχάσει για πάντα και να μην τον ξαναδεί.
Για ένα χρόνο, ο στρατιώτης της έγραψε πολλά γράμματα, αλλά αυτή δεν απαντούσε. Της τηλεφώνησε πολλές φορές , αλλά αυτή δεν επέστρεφε της κλήσεις .
Μετά από ένα χρόνο, η μητέρα της μπήκε στο δωμάτιό της και της είπε: « ήρθε πίσω από τον πόλεμο."
Το κορίτσι φώναξε, "Όχι! Σε παρακαλώ, μην του πεις για μένα. Μην του πείτε ότι είμαι εδώ! "
Η μητέρα της είπε: «Παντρεύεται», και της παρέδωσε μια γαμήλια πρόσκληση.
Η καρδιά του κοριτσιού ράγισε. Ήξερε πως τον αγαπούσε ακόμη , αλλά έπρεπε να τον ξεχάσει τώρα.
Με μεγάλη θλίψη, άνοιξε την πρόσκληση του γάμου.
Και τότε είδε το όνομά της σε αυτό!
Συγχυσμένη , ρώτησε, "Τι είναι αυτό;"
Τότε ήταν που ο νεαρός άνδρας μπήκε στο δωμάτιο της με ένα μπουκέτο λουλούδια. Γονάτισε δίπλα της και την ρώτησε: «Θέλεις να με παντρευτείς;"
Το κορίτσι κάλυψε το πρόσωπό της με τα χέρια της και είπε, «είμαι άσχημη, είμαι τέρας!"
Ο νεαρός απάντησε, "χωρίς την άδειά σου, η μητέρα σου μου έστελνε τις φωτογραφίες σου. Όταν είδα τις φωτογραφίες σου , κατάλαβα ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Είσαι ακόμα το πρόσωπο που ερωτεύτηκα .. Είσαι ακόμα τόσο όμορφη όσο ποτέ.
Γιατί ………?
Σε Αγαπώ !